Tweede poging.
Donderdag 19 april ging de wandeling niet door ondat het veel te warm was, 28 graden.
Op vrijdag 20 april ben ik meegegaan met een andere wandeling.
Deze wordt eenmaal per maand gedaan op de 3de vrijdag en is wat langer, ongeveer 12 km.
De coach hiervan loopt op donderdagen ook mee.
Hij bereid deze wandelingen goed voor door vooraf informatie te mailen naar de deelnemers.
Van die informatie zal ik wat gebruiken in deze post.
Dit is een pittige wandeling op de hei tussen de plaatsen Wintelre, Oostelbeers en Oirschot. Een mooi stukje natuur, waarvan lange tijd een deel ook als militair oefenterrein dienst heeft gedaan en nog doet. Door alle militaire oefeningen en rondrakkende tanks en pantservoertuigen zijn de paden aardig omgeploegd en moeilijk begaanbaar.
We starten de wandeling aan de Dennendijk, bij wandelknooppunt 63.
Al meteen in het begin leegt er veel afgeschoten munitie op het pad. Volgens een aantal mannen zijn dit losse flodders.
De Oirschotse Heide is een groot heide- en stuifzandgebied dat gedeeltelijk is begroeid met grove dennenbomen. Samen met de aangrenzende Straatsche Heide en Oostelbeersche Heide is het 1440 ha groot.
Op de heide staan verschillende wettelijk beschermde planten, te weten: klokjesgentiaan, grasklokje, kleine zonnedauw, koningsvaren en jenecerbes. De jeneverbes is vrij zeldzaam en komt voor op stuifzand en droge heidegrond, naar ook in duinen.
Stekelbrem komt op deze heide ook voor.
Wat dieren betreft: egel, ree, vos, bunzing, bosmuis, haas, dwergvleermuis en huisspitsmuis.
Niet dat we ze gezien hebben. ........ De reden dat er maar zo weinig soorten zijn komt omdat zo schraal is aan vegetatie en een relatief droog gebied. Bovendien zijn er militaire oefeningen en wordt er gejaagd.
Onze lunchpauze gebruiken we onderweg, zittend op de heide, uit de zon. Want de temperatuur is gestegen tot 28 graden en er is weinig schaduw.
De wandeling loopt helemaal van west naar oost in dit gebied. Op het meest oostelijk punt, bij de Oirschotse Dijk, gaan we koffie drinken bij De Hut. De meesten gebruiken dit als hoognodige plaspauze.
Daarna weer richting auto’s over de omgewoelde zandpaden en langs een vennetje waarvan we ons afvragen hoe diep dit is.
Het was een mooie wandeling, naar wel warm!
